
Για να αλλάξει η Ελλάδα πρέπει να ακουστεί η φωνή μας...
Τίποτα δεν αλλάζει, αν δεν αλλάξουμε πρώτα εμείς..
Ο άνθρωπος από τη φύση του, βολεύεται, ωραιοποιεί καταστάσεις και αποφεύγει να δει κατάματα την πραγματικότητα, ιδίως όταν αυτή είναι άθλια. Έτσι, καταντήσαμε κοινωνία εγκληματικής ανοχής. Καλλιεργήσαμε την συντεχνιακή αντίληψη και φτάσαμε ο ένας να ζει σε βάρος των άλλων. Ξεχνάμε συχνά παραδοσιακές αξίες και αρχές και κοιτάμε μόνο το προσωπικό μας συμφέρον, ακόμα κι αν αυτό είναι προκλητικά σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Όλοι πρέπει να συμβάλλουμε στο γκρέμισμα αυτού του αυτοκαταστροφικού φρενοκομείου και να κτίσουμε δημιουργικά το μέλλον μας και των παιδιών μας. Οι Έλληνες μπορούμε να μεγαλουργήσουμε και το έχουμε κατ’ επανάληψη αποδείξει. Αλλάζοντας νοοτροπία και πρακτικές, με σκληρή δουλειά, υπομονή, επιμονή και υψηλούς στόχους, το μέλλον μας ανήκει. Ο κομματισμός, η συντεχνιακή αντίληψη, ο λαϊκισμός, η ανευθυνότητα και οι αντικοινωνικές συμπεριφορές, βουλιάζουν καθημερινά την Ελλάδα. Ας δούμε την αλήθεια και ας παλέψουμε όλοι μαζί, ώστε να άρουμε την σημερινή αθλιότητα. Με κοινωνική και όχι συντεχνιακή, αντίληψη. Με υπευθυνότητα και όχι λαϊκισμό. Ας γινόμαστε κάθε μέρα λίγο καλύτεροι και ας εργαστούμε σαν ομάδα. Στηρίζοντας και ελέγχοντας ο ένας τον άλλον. Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι η δική μας ευημερία περνάει μέσα από την ευημερία των γύρω μας ! .
Κατά σειρά προτεραιότητας, πρώτα καθορίζουμε το τί, μετά το πώς και τέλος το ποιός. Κατά σειρά δυσκολίας ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Tο κυρίως ζητούμενο δηλαδή, είναι ποιοί θα μας οδηγήσουν στην ανάκαμψη και πώς θα το κάνουν, αφού το τί πρέπει να κάνουμε είναι λίγο-πολύ γνωστό. Με άλλα λόγια, τα πράγματα αντί να καλυτερεύουν, επιδεινώνονται [......]